zaterdag 31 maart 2012

Hollandse Boerenkaas

Pittige kaas met een volle smaak - die zullen we gaan missen in Noorwegen. Dat moet de Meidenclub ook gedacht hebben: donderdagmiddag hebben ze ons (Henk mocht dit keer ook mee) ontvoerd en tot onze grote verrassing kwamen we, na een hachelijke tocht tussen talloze sloten (goed gedaan Vera!) terecht op een boerderij in Reeuwijk. Daar hebben we onder leiding van boerin Truus allemaal een heus kaasje gemaakt!


Het was een toevalstreffer, want we hadden maanden geleden al een starterspakket aangeschaft voor het zelf kaas maken, maar het ontbrak ons aan tijd om ermee te experimenteren. Nu hebben we de basisbeginselen alvast te pakken en een boel geleerd. En veel gelachen.

We hebben de avond afgesloten met een waardig diner van patat met saté, cadeautjes en vooral veel hilariteit, voor het laatst in de kantine aan de Maliebaan. Dat is de oorsprong van de Meidenclub: acht collega's die op gezette tijden samen op stap gingen. Sinds zes jaar geleden een van die acht verongelukte, is de band tussen ons overgeblevenen sterker geworden. Dit afscheid (nummer 11) viel me dan ook zwaar - maar gelukkig overheerste de eindeloze lol en de gebruikelijk slappe lach...


Nummer 8 was een borrel en een etentje in ons stamcafé, vorige week donderdag, met een aantal oud-collega's. Gezellig als altijd.

Nummer 9 organiseerden we zaterdag hier thuis, voor een kamervol flatgenoten. Ze betreuren ons vertrek, want beschouwen ons als een bindende factor - we zijn gevleid. En ja, even buurten bij elkaar of een praatje maken in het trappenhuis is er straks niet meer bij. Na 22 jaar zal dat vreemd zijn.

Het traditiegetrouwe afscheidsetentje met mijn BRU-teamgenoten en de collega's van communicatie was nummer 10 in de reeks, afgelopen dinsdag. Feestelijk en als vanouds vrolijk. Zo vertrouwd dat ik me nauwelijks kon voorstellen dat het deze keer om mijn eigen afscheid ging...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten