woensdag 30 november 2016

Toch maar terug naar huis

De nazomer hier was erg mooi en warm, en de herfst mild van temperatuur, kleurrijk en kort van duur,




maar met betoverende hemelschilderijen en spiegelingen, bijna elke dag.



We werden eigenlijk een beetje overvallen door de winter, die zich begin deze maand plotseling aandiende. En niet zo'n beetje ook: meteen meer dan een halve meter sneeuw, en op de thermometer stond zomaar dat het 10 graden vroor. Het weer blijft verrassen!




Zonder meer prachtig, maar er moet wel altijd een boel gebeuren voordat het echt koud wordt. Alle plantenpotten waren gelukkig uit voorzorg leeg en opgeborgen (we hebben in onze eerste winter hier geleerd wat er allemaal kapot kan vriezen), de regenton en de gieters en emmers ook. Het na jaren trouwe dienst compleet verroeste vogelvoederhuisje hadden we vervangen door een nieuw exemplaar, dat onmiddellijk druk werd bezocht - waar komen die vogeltjes toch ineens vandaan allemaal, zodra er sneeuw is gevallen? 


Kool- en pimpelmezen, roodborstjes, vinkjes, een enkele mus, merels, lijsters, Vlaamse gaaien, eksters, en zelfs een schitterend meerkleurig vogeltje, dat na raadpleging van een vogelgids een puttertje bleek te zijn! En behalve de gevederde kwamen ook de viervoetige vriendjen weer de tuin in, om te zoeken naar de laatste resten van valappels. 




En bij gebrek aan valappels maakten ze ook korte metten met de bevroren restjes van de planten in de tuin - kijk, deze waagde zich tot aan de rand van het terras, terwijl ik binnen tegen het raam tikte. Als reactie kreeg ik slechts een vluchtige blik, met iets van meewarigheid daarin, van 2 hartverscheurend reebruine ogen...
Toe maar, eet maar, we zien wel wat er in het voorjaar nog is overgebleven van onze plantjes en struiken, en anders, nou ja. Jullie waren hier eerst, eerlijk is eerlijk. 

Omdat het gazen dak van de kippenren al na de eerste, zware sneeuwval vervaarlijk doorboog, hebben we dat eraf geschroefd en het deurtje gesloten, zodat de kippen nu in het binnenhok moeten blijven. 


Is niet erg, want in dit seizoen zijn ze in de rui: ze verliezen 1 voor 1 hun veren, die moeten plaatsmaken voor een compleet nieuw verenpak. Onvoorstelbaar, het binnenhok ziet er uit het alsof iemand daar een donzen dekbed heeft lopen leegschudden!  Aan de eierproductie is dus tijdelijk een einde gekomen, want alle energie in die kippelijfjes is nu nodig voor de aanmaak van nieuwe veren. 

We weten dat kippen heel goed tegen kou kunnen, zelfs wel min 20 overleven, maar tussen overleven en het een beetje behaaglijk hebben zit wel een, ehm, aanzienlijk verschil, vinden wij. Vandaar met kunst en vliegwerk, jawel, een grote rode warmtelamp opgehangen. Een oud, maar goed functionerend geval, dat Doeke vorig jaar op de zolder van de schuur vond. Die komt nu goed van pas, om de ergste kou uit het hok te houden. Ze gedijen er zichtbaar bij en zijn actiever, maken weer wat  meer geluidjes. 



Winter dus, en wellicht is dat het, dat Pippi op het idee bracht toch maar terug naar huis te gaan. Onze grote, uithuizige, eigenwijze kater Pippi! 

We hadden eigenlijk niet meer verwacht hem ooit nog terug te zien, hadden ons er allang bij neergelegd dat hij ervoor had gekozen ergens anders te wonen. Dus wie schetst onze verbazing toen hij na 8 maanden en 4 dagen 's morgens vroeg in het pikkedonker ineens op het raam bonsde! We konden onze ogen niet geloven en ons geluk niet op. Voor het eerst niet door ons opgehaald, maar uit zichzelf teruggekomen. Waar vandaan? Weet hij nu eidelijk de weg te vinden?

Hij banjerde zelfverzekerd door de kamer en veroverde met grote vanzelfsprekendheid zijn oude plek: klom luid spinnend bij Henk, nog in kamerjas, op schoot.


Raar beest...Voor Poppy was het wel even wennen, dat ze haar kroonprinsesjespositie weer moest delen met de verloren zoon, die zijn plek opnieuw opeiste. Maar na een dag of twee was het gewoon weer dikke mik samen. Als vanouds.



We zijn benieuwd hoe lang het zijne majesteit dit keer behaagt om thuis te blijven.
Voorlopig zijn we in elk geval weer compleet. Thuis.