vrijdag 25 juli 2014

Hoezo vakantie?

De Noorse vakanties zijn losgebarsten en ineens is er voor Solvik Mat een drukke periode aangebroken. Zó druk, dat we geen tijd over hebben voor het schrijven van ordentelijke blogberichtjes...Die komen later dan wel.

We moeten flink gebruikmaken van deze tijd - dat betekent behoorlijk hard werken - want alles wat goed gaat zal positieve gevolgen hebben. Enthousiaste terugmeldingen van cateringbestellers, advertenties in de krant en mond-tot-mondreclame, dat zijn de dingen die het nu moeten gaan doen voor ons. We moeten naam maken!

Het is al ruim 2 weken (sub?)tropisch hier: meer dan 30 graden in de schaduw, 's morgens vroeg al. En kennelijk zijn er dan aardig wat mensen die bij deze temperatuur geen zin meer hebben in eten koken, en liever catering bestellen. Vooral de stadsmensen die bij ons in de buurt een vakantiehuis of -hut hebben, en voor wie Solvik Mat het dichtstbijzijnde adres is voor zoiets. Maar ook steeds meer 'locals' weten ons te vinden. Kom maar op!

Onze prachtige nieuwe tapaskaart loopt als een trein. Gelukkig.

 

 
 

Het is veel stokbrood bakken en kruidenboter maken, op tijd alles snijden, ontdooien wat in de vriezer zit, bakken en braden etc. En voortdurend de voorraden op peil houden (dus boodschappen doen, waarvoor we gemiddeld een halve dag per week moeten uittrekken, omdat de dichtstbijzijnde 'stad' toch wel 40 minuten rijden hiervandaan is...).

En als we toch in de keuken bezig zijn buiten openingstijd, doen we gewoon de winkeldeur open; komen er mensen binnenlopen, verhit, om ijsjes te kopen - we kunnen er niet meer dan 12 per dag maken, dus dat doen we elke dag - of om flesjes koud sap te halen. In het voorbijgaan willen ze dan ook nog wel eens een heerlijk stuk 'Nederlandske kake' meenemen,



doodgewone boterkoek natuurlijk, maar hier onbekend en onmiddellijk geliefd geraakt.

Inmiddels hebben we pijlsnel jam gemaakt van de wilde frambozen uit eigen tuin en omgeving, voordat die door de aanhoudende droogte teloor dreigden te gaan, en mochten we zwarte bessen plukken in de tuin van iemand in de buurt; ook jam van gemaakt, zeer lekker en gezond!

 
Dit weekend maar liefst 11 schalen tapas maken (tot nu toe), en dan hebben we ook nog bestellingen van jams, chutneys, marmelades, mosterd en augurken van boerderijwinkels, die nu ook qua verkoop hun hoogseizoen hebben. Daar liften we graag op mee natuurlijk.
 
Flink doorbuffelen dus, vakantie zit er voor ons even niet in. Maar geen gezeur: we zwemmen elke dag en soms 2 x per dag, gewoon doodleuk in het prachtige meer voor de deur. Moet ook wel, om een beetje af te koelen! We genieten van de geweldige tuin om ons heen, en al het andere moois hier. En van ons eigen zaakje, niet te vergeten. Hopen dat de positieve trend wordt voorgezet. Wie weet hebben we succes...

Nu gauw slapen. Later meer, als de vakanties weer voorbij zijn.

zaterdag 5 juli 2014

Spannende tijden?

 
 
Met voetbal heb ik helemaal niks, maar toen Nederland een poosje geleden in het wereld kampioenschap de eerste wedstrijd won moesten we wel: de oranje vlaggetjes ophangen. Die hadden onze vrienden uit Nederland meegenomen en we hebben ze moeten beloven ons huis ermee te versieren in het geval van een Hollandse zege. Aldus geschiedde. Tot plezier van onze Noorse klanten overigens - een gemakkelijk onderwerp van gesprek in de winkel, een welkome drempelverlager dus.
 
We hebben het de laatste weken zo druk gehad dat er geen tijd was voor een informatief of gezellig blogje, daarom nu maar even dit tussendoortje. Want vanavond is die gekke wedstrijd, dat overgewaardeerde, geldverslindende en hysterische 'sport'gebeuren toch wel een beetje spannend. Een spelletje tussen Nederland en Costa Rica...Helemaal raar, omdat voorheen onze bovenburen en goede Utrechtse vrienden een jaar geleden naar Costa Rica zijn geëmigreerd! Allevier zijn en blijven we Nederlanders natuurlijk - maar hoe zit dat met loyaliteit ten opzichte van het land waar je hart ligt?
 
Sterkte, Hans en Mariëtte! Gelukkig voor ons doet Noorwegen niet mee aan deze spelletjesrondes. Hier doen ze weer andere dingen. Skiën en schieten enzo, ook niet helemaal begrijpelijk, maar kennelijk erg leuk.
 
En als vanavond laat de oranje vlaggenslinger moet worden binnengehaald, hebben we altijd de bloemen nog. Wel zo mooi om naar te kijken, eigenlijk. Mooier dan een tv-scherm.