Ze waren eerder geweest en hadden toen voor een dichte deur gestaan, de ijsjesmeisjes, maar ze kwamen terug. Twee standaard Noorse tieners: lange blonde paardestaarten, lange bruine benen, flink giechelend en gek op ijs. En ze bleven terugkomen deze zomer, zodat we na verloop van tijd het motorsloepje waarin ze vanuit de verte kwamen aantuffen herkenden ('daar is tie weer, het ijsbootje, hoeveel ijsjes hebben we nog?'). Soms hadden ze vriendjes bij zich, ze probeerden alle smaken en lieten niet na om ons elke keer heel beleefd te vertellen hoe lekker het ijs wel niet was.
Ze zíjn ook lekker, onze 'waterijsjes', waar helemaal geen water aan te pas komt, maar alleen puur fruit: aardbeien, pruimen, mango, honingmeloen, ananas, wat er maar aan fruit in huis is, met hoogstens een lepel zuivere honing erdoor. Deze en vorige zomer liepen ze als een trein.
Eind juli hadden we ook Nederlandse ijsmeisjes op Solvik:
oud-collega Renske, haar partner Juun en hun dochtertje Niene maakten een toer door Agder en Telemark en brachten hun laatste vakantiedagen bij ons door.
En ook dit logeetje was niet vies van een ijsje...Het was mooi en warm weer, en Niene ontpopte zich als meer dan een ijsmeisje - ze bleek een scala aan rolletjes tot haar beschikking te hebben. Zoals het 'nu-ga-ik-met-mijn-lego-spelen'meisje, 
het 'met-papa-bij-het-water-spelen'meisje,
het 'dansen-in-het-roze-feestjurkje'meisje, 
met de roze en de blauwe ballon, want het is nu zeker dat er een broertje of zusje in mama's buik groeit! Yes! Feestje!
Dan was er nog het 'ik-wil-in-de-keuken-helpen'meisje,
het 'die-kip-vind-ik-eng!'meisje,
en het 'wat-is-dat-voor-een-beest'meisje...
Het was genieten van een fris tochtje op het meer (toen de motor het eindelijk wou doen).
Toen zat het er op, tijd voor afscheid, Renske en Juun vertrokken naar Kristiansand voor de boot naar Denemarken.
Maar het grote logeerbed bleef niet lang leeg....
Wordt vervolgd, natuurlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten