JeweetwelPip

Dinsdag was het zover: Pippi liet zich zonder protest in de transportmand stoppen, op het kussentje uit zijn mand, en gaf in de auto maar een heel enkel miauwkikje. De hele 3 kwartier rijden naar de dierenarts, geen enkel probleem -  hij lag met grote ogen van verwondering om zich heen te kijken naar de zonbeschenen sneeuwbergen. Ook de wachtkamer van de kliniek, met ongetwijfeld allemaal vreemde geuren, was gelukkig alleen maar interessant.

Een paar uur later mochten we hem ophalen. Hij lag een beetje verfrommeld op het kussentje dat geel zag van de jodium. Piepte zo nu en dan en raakte even in paniek toen de kattebak niet binnen bereik bleek en hij zijn plas moest laten lopen. Hoe vernederend, in die transportmand! Thuis was het leed gauw geleden: voorzichtig in een schone mand gestapt, en slapen maar. Uren en uren...

Woensdag nog een beetje groggy binnengebleven bij de warme kachel, maar vandaag is hij de oude weer. Nu echt helemaal serieus volwassen Pip. Waar tot dinsdag 2 zwartfluwelen hazelnootjes zaten zijn nu twee minuscule, zedig geschoren plekjes te zien, met het bewijs van een klein sneetje. Keurig geheeld al.  

En Pip heeft zich onmiddellijk de rol van huis- tuin- en keukenhulpje weer aangemeten. Helpt met het sneeuwvrij maken van het toegangspad, haalt de was af direct nadat ik die heb opgehangen, maakt de keukentafel leeg wanneer die vol ligt met benodigd kookgerei, maakt ruimte in de overvolle boekenkast door stapeltjes pockets te vewijderen. Is ook niet te beroerd om de taak van de afwasmachine te verlichten door de borden vast een voorwasbehandeling te geven, likt druppels gemorst bier weg als we aan het bottelen zijn, kauwt het haardhout een beetje voor, bijt naar eigen inzicht de draad van mijn breiwol alvast door, zodat ik die niet hoef af te knippen, enzovoorts. Onmisbaar hoor, zo'n proactief hulpje. 

 

 

En hoe we Henks verjaardag vierden? Met een tocht naar 'de stad' met ons kraanwater in testflesjes. Vervolgens vonden we tijdens het boodschappen doen eindelijk winterbestendige laarzen voor Henk: zolen die een temperatuur van min 40 aankunnen! Afgeprijsd gelukkig, want ook al vriest het dat het kraakt, men vindt hier dat de lente in aantocht is en dus gaat de wintercollectie tegen afbraakprijzen de deur uit.

Daarna moesten we nog flink zoeken naar een muziekwinkel (die zijn schaars) maar we vonden er eentje in Porsgrunn, en daar konden we zowaar de nieuwe cd van David Bowie krijgen. Toch nog een cadeautje!

 

Een bescheiden thuisetentje 's avonds, en op naar de volgende verjaardag!

 

De wateranalyse heeft inmiddels aangegeven dat ons bronwater van prima kwaliteit is. Maar de inspecteur die vandaag op bezoek kwam oordeelde dat er tóch een zuiveringsinstallatie moet worden geplaatst, als we ons bedrijf hier willen vestigen. Zo'n wateranalyse is natuurlijk een momentopname, en het is niet voorspelbaar wat de invloed van smeltwater (er ligt nog steeds een dikke meter sneeuw) en van aanhoudende regenval op de zuiverheid van het water zal zijn. Zucht.....

Nu moeten we dus weer heel veel uitzoekwerk doen: producenten, verkrijgbaarheid, plaatsing en niet onbelangrijk: prijzen! Wordt het wel een haalbare zaak voor ons? Gaat de gemeente ons een helpende hand bieden? Of zullen we het plan moeten laten varen?

 

We verliezen de moed nog niet. Want samen zijn wij 'een flinke ferme meid,

                                                                                     ook in bange uren,

                                                                                     die dapper in de appel bijt,

                                                                                     ook al is 't een zure'!