Zo is het wonen aan een flinke waterpartij, zoals we ons 'meer voor de deur' nu maar even zullen noemen, zeer bepalend voor de temperatuurschommelingen in dit jaargetijde.
De weersvoorspellingen op internet willen ons af en toe laten geloven dat er geen nachtvorst zal zijn, maar als we dan 's ochtends naar ons werk moeten is het flink ijskrabben geblazen. Vreemd genoeg, althans voor ons, is het het koudst in de periode dat het licht begint te worden. Wij waren gewend dat in NL de koudste periode globaal tussen 03.00 en 06.00 ligt en dat de temperatuur daarna weer wat stijgt. Hier kan het voorkomen dat het in die periode + 2 graden is en dat het rond 7.00 uur ineens -2 of -3 is.
Als we naar de keuken rijden is het nu oppassen geblazen op de weg, vooral in bochten langs het meer die redelijk beschut liggen. Juist sinds er de afgelopen tijd aardig wat regen is gevallen, kan het op die plekken verraderlijk glad zijn. Gelukkig zitten de spijkerbanden onder de auto, en niet voor niets.
Op een aantal plekken, waar de zon (als ie er is) nu niet meer komt, blijft het ijs al liggen. Niet dat een Fries rayonhoofd zal wakkerliggen van de ijsgroei en de ijsdikte, maar het belooft wel wat! Dit zelfbenoemd rayonhoofd van Henseid, Solvik, zal hierover regelmatig berichten en echt niet alleen om jaloezie op te wekken....
Water gebruiken uit eigen bron, dus niet aangesloten zijn op het gemeentelijk waterleidingnet, is hier in het buitengebied redelijk normaal. Waar wij wonen hebben we dat ook, en dat levert een prima waterkwaliteit op. Daarmee maken wij ook onze onvolprezen bier en wijn.
Ook de keuken in Nesland heeft een eigen bron, maar in verband met het bedrijfsmatige gebruik van die keuken, en dus van het water, zit daar een disinfecteringssysteen met UV-licht op. Die wordt van overheidswege regelmatig gecontroleerd.
Dat moest uitgerekend in een qua catering drukke periode worden vernieuwd...In verband met de vele bestellingen hebben we onze uitwijk genomen naar de keuken van een 'Grendahus', een soort van buurthuis, om te kunnen blijven doorwerken. Dat Grendahus is op loopoafstand van ons huis in Henseid, dus dat was comfortabel. We reden met een bestelauto vol apparatuur en ingredienten van Nesland naar Henseid, en gingen aan de slag in alle vroegte. Er moesten liters lapskaus en honderden snitter worden klaargemaakt!
Daar stonden we dan; we maken inmiddels traditionele Noorse lapskaus, in een vreemde keuken, met uitzcht op het Bed & Breakfast, waar we in april 2 nachten hebben gebivakkeerd tijdens onze verhuizing. Het is zo'n beleving tussen vanzelfsprekendheid en ongeloof in, dat we dit nu doen!
Maar we doen het. Na het mogen gebruiken van de keuken van het Grendahus was het tijd om de sleutel, die we in volstrekt vetrtrouwen hadden meegekregen, weer even terug te brengen naar een bestuurslid van het buurthuis, hier om de hoek.
Dat bleek niet éven, want zoals gezegd heeft het nogal geregend de afgelopen tijd en was de grond aardig doorweekt. Het huis waar ik de sleutel ging afleveren is laaggelegen en het weggetje er naartoe steil en hobbelig. Er is ook niet veel ruimte om te keren en in z'n acheruit kwam ik niet verder. Dan maar vooruit, vaart maken, bochtje draaien en weer naar boven. Dat was het idee... Helaas bleef ik halverwege steken en heb ik het gazon van de 'buurman' in enkele minuten omgeploegd.
Een probleem bleek het niet te zijn. De beheerder van de sleutel kwam 10 minuten later terug uit zijn werk, zette laconiek de tractor voor de auto en trok mij eruit. Die mooie sporen door het gras lieten hem volstrekt koud en 'ach' , zei hij', 'als je de sleutel nog een keer nodig had, kom hem gewoon maar halen'. Met de fiets denk ik nu, de volgende keer....
Inmiddels ben ik binnen ons bedrijf benoend tot watermanager. Ik zal de kwaliteit van het water moeten bewaken aan de de hand van een bedieningspanel.
In het land der blinden is éénoog koning!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten