Op 11 april was het precies 3 jaar geleden dat we de deur in Utrecht en in Nederland achter ons sloten, nadat we veel schepen achter ons hadden verbrand. Daarop stapten we een volstrekt onzekere toekomst en een volkomen onbekende deur in Henseid binnen. En geloof het of niet, na een paar dagen voelden we ons helemaal thuis.
Op 11 april was het ook precies 1 jaar geleden dat we vol trots ons eigen bedrijfje openden. We hadden heel hard gewerkt en alles op alles gezet om dat voor elkaar te krijgen en jawel, het lukte - onze mooie Solvik Mat bestaat nu een vol jaar!
Al met al reden genoeg om een feestje te vieren dus.
Maar de omstandigheden rondom Pasen dit jaar dirigeerden anders.
Zodoende was er weinig tijd om een en ander goed voor te bereiden, te organiseren en onder de aandacht te brengen. We waren er met ons hoofd en gedurende een paar dagen ook fysiek niet bij, waardoor het dubbele jubileum eigenlijk jammerlijk in het water is gevallen. Volgend jaar beter, denken we dan maar.
De aanzet was leuk: het weekend voor Pasen hebben we een mini-Paasmarkt gehouden: wij in de winkel, met eierpasteitjes (met bacon of garnalen),
en de uit Nederland opgestuurde zakjes eierverf, die hier onbekend zijn. Marit en Aksana hadden een kraam ingericht met hun spulletjes, in onze markttent die we naast de winkel hadden opgezet.
Helaas was het die dagen nog flink koud, en moesten we sneeuw ruimen om plek te maken voor die tent... Marit en Aksana moesten zich telkens in de winkel komen opwarmen, en de klanten die nieuwsgierig genoeg waren om langs te komen haastten zich naarbinnen voor warme koffie en iets te eten. En gelukkig vertrokken de meesten dan ook wel met een tasje vol Solvik Matprodukten in potjes en zakjes. Maar de zorgzaam uitgestalde curiosa, sieraden en zeepjes bleven letterlijk in de kou staan. Voor onze vriendinnen dus weinig succes.
Het weekend na Pasen was het dan de voor ons gedenkwaardige elfde april, het jubileum in tweevoud. Dit keer was het opzet die goed was: 3 oer-Hollandse dingen, zelfgemaakt natuurlijk: boterkoek, boterbabbelaars,
en heuse bitterballen!
Twee volle dagen hadden we in de keuken gestaan om tientallen prachtige exemplaren te maken, met goed rundvlees, mooie kruiden en zelfgemaakt paneermeel. Ze zijn zeer lekker geworden en we wilden alle klanten trakteren op een gratis bitterbal (met onze eigen mosterd natuurlijk), want bitterballen bestaan hier niet. Noren weten niet wat ze missen!
Winkel feestelijk aangekleed, slingers opgehangen, ballonnen opgeblazen, het hele weekend met een vrolijk humeur rondgelopen en de frituurpan op een zacht pitje warm gehouden. Geurige kaneelbollen, verse boterkoek, punten citroentaart, zakjes boterbabbelaars en eierpasteitjes warm uit de oven, alles was er. Behalve klanten.
Marit kwam met lieve bloemen, Aksana kwam met heerlijke bonbons, er kwam anderhalve digitale felicitatie en een karig handjevol klanten. Zelfs onze Nederlandse kennissen uit Drangedal en omgeving lieten het afweten - en lieten onze niet te versmaden bitterballen, gratis (!) aan zich voorbijgaan. Helaas. Leuk geprobeerd, flink misgekleund. We zijn geen doorgewinterde marketeers, we zijn beginnelingen.
Niet getreurd, kop op, we zullen doorgaan. En troosten ons met wat wel is gelukt:
de lente, de tuin, de natuur om ons heen! De bloemen, ze hebben zich dapper door de laatste resten sneeuw omhooggeworsteld en de kop weer opgestoken!
En dit. Dit blijft onbetaalbaar, zo maar voor het grijpen voor ons, elke dag opnieuw.
Daarvan halen we de moed zomaar weer uit onze schoenen.
Ik las laatst een bericht van Placement over bitterballen in Noorwegen en dat was ook geen succes.Ik kan het bericht niet meer terugvinden. Lijkt wel een beetje op het verhaal van jullie.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat het met de bitterballen niet gelukt is maar het voordeel is dat jullie ze dan lekker zelf op kunnen eten :-) Onze kroketten verkopen we ook, bijna, alleen aan de Nederlanders. Er komt bijna elk jaar een Noor op onze camping en die durfde het de eerste keer dat hij bij ons kwam aan om een kroket en een worstenbroodje te proeven. Als hij nu weer komt besteld hij, ook voor zijn vrouw, meteen 2 kroketten en 2 worstenbroodjes maar dat is tot nu toe de enige niet Nederlander die van onze kroketten geniet. De Noren weten idd niet wat ze missen!
BeantwoordenVerwijderen