Maar zoals klussers als Doeke constructies en oplossingen bedenken, dat kan ik echt niet.
In een weekje werken is er ongelofelijk veel gedaan. De tijd begint ook te dringen want 11 april openen we onze deuren, hier in Henseid. In ieder geval moet het winkelgedeelte dan toegankelijk zijn.
Zo te zien moet dat gaan lukken. De vloerbedekking ligt er al! Daarvoor moest eerst de ondervloer geëgaliseerd worden. Dat viel niet mee met een vloer van rond 1900. Maar het resultaat mag er zijn.
De vloerplaten voor het egaliseren heeft buurman Olav op de kop getikt. Dat bleek een partij demonstratiewandplaten te zijn. Precies de juiste dikte, alleen wat rare randjes moesten eraf.
Zowel de ruimte voor het winkeltje als het keukengedeelte beginnen vorm te krijgen. Zoals we de oude winkel aantroffen, herkennen we het bijna niet meer terug! Dit wordt / is ons bedrijf!
Nog steeds maken we gebruik van het aanwezige hout dat in de oude winkel rondslingerde. Ook hebben we Olav beroofd van allerlei latjes, balkjes die in zijn schuur min of meer bewaard waren.
Inmiddels maken we ook dankbaar gebruik van ons netwerk dat we zo zoetjes aan aan het opbouwen zijn. Via Marit, een buurvrouw en nu ook vriendin, zijn we aan goedkope vloerbedekking gekomen. Haar zoon zit in die business en die kon het tegen inkoopsprijs leveren. Alleen moest het nog wel uit Ulefoss gehaald worden. Da's een uurtje rijden en het zijn lange rollen....In dezelfde richting en nog een half uur verder weg, stond ook een grote tweedehands koelkast op ons te wachten.
Ik werk natuurlijk niet voor niets bij een verhuisbedrijf, dus vroeg ik Arild, mijn baas mij te helpen. Geen probleem op een stille dag! Met een grote aanhanger was het spul in een ochtend op z'n plek. Hij wilde zelfs de brandstofkosten niet door ons vergoed hebben. Mooi toch?
Een kastje uit de jaren 50 schilderen is voor deze Van Gogh geen probleem ...
Tussen neus en lippen door heeft Doeke nog een luik gefabriceerd dat toegang verschaft tot de kruipruimte, maar ook de koude luchttoevoer in de winkel moet weren. Tweetalige instructie kwam er gratis bij! Bijna drietalig, maar voor het Frysk was er geen ruimte meer...
Zo langzamerhand beginnen we te geloven dat het bijna zo ver is....zucht!
Het is heel veel werk, maar zo opbouwend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten