Eerste succesjes

Het is al weer even geleden maar op zaterdag 2 juni stonden Aleid en ik namens Idunns Mathus met een stand op de Drangedalsdagene. Dat is een jaarlijks terugkerende jaarmarkt en/of dorpsfeest zoals we dat ook in Nederland kennen, met een kermis, braderie en een aantal culturele uitspattingen.

Rondom de oudste houten gebouwtjes langs het meer was ruimte gereseveerd voor een aantal lokale voedselproducenten. Daar konden wij natuurlijk niet ontbreken en we hebben die kans met beide handen aangegrepen om ons te introduceren met nieuwe producten. Op zo'n markt staan is niet iets waar onze compagnon warm voor loopt, dus was het voor ons een mooie gelegenheid om eindelijk iets van onszelf te laten zien, want de hoofdmoot van het werk is tot nu toe de vele bestaande bestellingen afwerken. Vernieuwing laat nog even op zich wachten....

In de aanloop naar de Drangelsdagene zijn we begonnen met de introductie van nieuwe maaltijden omdat we een bestelling kregen om voor het 'werkvolk', dat met de voorbereiding en organisatie van het 3-daagse festijn bezig was, 4 dagen lang de ene dag een maaltijdsoep en de andere dag een stoofschotel te maken. Erg leuk en uitdagend om te doen, en het was een succes, afgezien van de eerste stoofschotel, want die bleek qua smaak een beetje te gewaagd, of was het toch de miscommunicatie over de bijlevering van bestek en opscheplepels, dat men kritisch was? We zullen het nooit weten, maar uit het simpele feit dat de organisatie één van de soepen nog eens bijbestelde voor de 'afterparty' voor degenen die bij de organisatie waren betrokken, bleek waardering.
Rijk zijn we er niet van geworden, maar de twee soepen (een tomatensoep van geroosterde tomaten en een doperwtensoep) die we voor de verkoop hadden, werden zeer gewaardeerd. De twee chutneys, voor een gratis 'smakprøve', gingen erin als koek en waren schoon op. En ook de koude appelsoep met pompoenpitten vond gretig aftrek. Het lijken wel Nederlanders, die Noren! Meteen kwam de vraag of en wanneer de chutneys te koop waren! Daar zit dus muziek in!


Met iets van trots kunnen we terugkijken op een roerige week, waarbij we ook kennis hebben gemaakt met het Noorse organisatietalent. Dat is er dus niet.
Wij waren gevraagd om van 10 uur 's ochtends tot 16 uur 's middags daar te staan. Men was 'vergeten', dat er op een andere plek in het centrum van het dorp van 10 tot 12 een gratis ontbijt werd aangeboden, dus erg hongerig waren ze niet toen ze bij ons langskwamen....
Een stand voor ons, zoals was afgesproken, was er niet, dus die hebben we zelf in elkaar moeten zetten met materiaal van een nabijgelegen boothuis. Een wijze les voor de volgende keer.
In ieder geval was het erg gezellig om daar te staan samen met een aantal collegaproducenten, die stuk voor stuk vol bewondering waren dat we dit al doen, terwijl we er nog maar net zijn.
Het weer zat gelukkig ook mee, afgezien van een paar spatten regen en een zeer plaatselijke hagelbui.....
En we hebben gelijk de lokale pers gehaald! Zoveel is er hier niet te doen natuurlijk, maar toch.

Twee weken later werden we gevraagd het eten te verzorgen voor de jaarlijkse vergadering van de plaatselijke ondernemingsvereniging. Zo'n 40 personen werden verwacht, maar naar Noors gebruik waren er uiteindelijk zo'n 24. Als voorgerecht werd er wederom speciaal gevraagd naar de doperwtensoep en daar hebben we een heerlijke kippenstoof aan toegevoegd.    
Over de tafelmanieren en de eetgewoonten van de Noren zullen we het een andere keer nog wel hebben, maar het leek erop dat ze het lekker vonden...We hebben niet alleen de maaltijd verzorgd, maar ook voor het eerst de bediening gedaan. In een zwarte broek en een witte bloes, zoals dat hier gebruikelijk is.
O ja, ik heb mijn maidenspeech in het Noors gehouden om Idunns Mathus AS te introduceren. Er werd gelachen en geklapt, dus ik denk dat ze hebben begrepen waar we voor staan, maar de tijd zal het leren, tot het moment dat er rare bestellingen binnenkomen..

Het is grappig om te ervaren dat we al zo snel bekend raken in deze kleine sociale gemeenschap. Je komt overal dezelfde mensen tegen en die weten inmiddels allemaal wie we zijn. De meesten zijn vol bewondering dat we al zo ver zijn en sommigen zijn verbaasd dat we er nog maar een paar weken zijn. We draaien er nu onze hand niet meer voor om om ook traditionele Noorse gerechten te maken. De waardering daarvoor komt voorlopig meer van 'buiten' dan van onze eigen zakenpartner, zo lijkt het. Schroom voor het nieuwe, naijver en weet ik wat allemaal meer, er zal van alles een rol spelen.
Stap voor stap gaan we verder in de overtuiging dat we mooie en leuke dingen gaan maken, als nieuw bedrijf en samen met andere lokale bedrijven. Het blijft spannend of we dat voor elkaar kunnen krijgen.
Aan de ene kant wordt er van ons veel verwacht, maar aan de andere kant moeten we ook weer niet te hard willen lopen. Het blijft balanceren. Op de een of andere manier komt onze werkervaring en achtergrond ons goed van pas.