maandag 24 augustus 2020

Het water

Het grote water pal voor ons huis heeft eeuwigheidswaarde, bij wijze van spreken. In alle seizoenen biedt het verlokkingen en het is geen dag hetzelfde. Ons verveelt het nooit.


Maar het allerfijnst is het natuurlijk in de zomer, wanneer we het meer op kunnen in ons kleine open bootje. 

Vorig voorjaar moesten de buren, Olav en Else, na 30 jaar afscheid nemen van hun klassieke houten boot, die toen zo'n beetje uit elkaar viel van ouderdom. Maar omdat ze echt niet zonder kunnen hebben ze zo snel als het maar kon een andere gekocht. Ditmaal een moderner exemplaar, met een kajuit, slaapplaatsen en allerlei faciliteiten, zoals kookpitten en een toiletje. Het is van binnen net een camper, met overal kastjes, laatjes en kleine handigheidjes die de ruimte optimaal benutten. Heel erg knus, en met zelfgenaaide dekbedovertrekken en gordijntjes is het een minihuisje op het water geworden. 


Ze zijn er trots op en blij mee en varen als het maar even kan bijna elke dag, na het werk, zo'n uur of twee. Het grote meer met de vele inhammen en talloze onverwachte zijarmen biedt genoeg mogelijkheden om telkens een andere route te kunnen kiezen. 

Laatst namen ze ons mee voor een tochtje, heerlijk in de frisse lucht en de volle zon, genieten van de uitzichten op de veelal onbewoonde eilandjes en schilderachtige hutjes.







Het was een gezellig tochtje, met een glas bier erbij en verder alleen maar verse aardbeien, frambozen en druiven om van te snoepen onderweg. 




Ook dochter en schoonzoon van de buren, Malin en Øystein, hadden een nieuwe boot gekocht. Omdat ze nu drie kinderen hebben was hun oude modelletje te klein geworden, en wat er voor in de plaats is gekomen is zo'n groot monster dat het ding niet aan de reguliere steiger past. Die steiger, gebouwd en onderhouden door Henseids bootcommissie van vrijwilligers, zien wij vanuit ons huis:


maar voor de nieuwe grote boot moest een apart vlot worden gebouwd, aan de andere kant:


en ook dat zien we vanuit het raam. Het is een prachtig ruim vlot geworden, dat in al de afgelopen warme weken intensief is gebruikt door de kinderen en iedereen die wilde zwemmen. Een enorm succes met deze temperaturen! Want ook hier is de thermometer heel vaak de 25 graden en soms 30 te boven gegaan. Het water was warmer dan 24 graden! Henk heeft zo goed als dagelijks een duik genomen na het werk, en Olav gebruikte thuis de douche helemaal niet meer, liep gewoon met een handdoek en shampoo naar het water. 

  
Vergeleken bij deze boten is die van ons natuurlijk maar klein en bescheiden, maar nog steeds onze mogelijkheid om een beetje een vakantiegevoel te krijgen.



Veel tochtjes in de open boot maak ik nu niet mee, omdat ik na chemotherapie eigenlijk niet in de zon mag. 
Veel blogjes zal ik misschien ook niet meer schrijven, omdat de laatste vier sessies chemotherapie en immuuntherapie niets blijken te hebben uitgehaald. Dat werd ons vorige week duidelijk. De tumoren zijn in alle hevigheid terug en er is nu echt geen kans meer op genezing. Ik probeer het zo lang mogelijk vol te houden, want ik was nog helemaal niet klaar met leven, maar mijn lichaam denkt daar kennelijk anders over. Helaas.