Na de min of meer rampzalige eerste maanden van dit jaar, voor Solvik Mat dan, gloorde er eindelijk hoop in mei. Op verschillende fronten waren er dingen om blij mee te zijn.
Eerst was er het hollen-of-stilstaangedrag van het weer: de sneeuw was nog maar nauwelijks verdwenen en het meer was sinds een paar dagen van onder de dikke ijslaag tevoorschijn gekomen of de temperatuur steeg in sneltempo - net zoals in Nederland overigens. Dagenlang volop zon, plotseling overal groen en bloemen, alsof de natuur had besloten na 5 maanden strenge winter dit keer de lente gewoon even over te slaan en maar meteen aan de zomer te beginnen!
Dat maakte dat de Noren uit hun holen kropen, de winkel weer bereikbaar werd en de klanten en cateringbestellingen langzaam binnendruppelden.
Al snel moesten de kachels in de winkel uit en de ventilator aan, en ineens waren de de mango-kiwi ijsjes nauwelijks aan te slepen (te maken).
Mensen kwamen weer op het terrasje zitten om van de zon, het uitzicht en koffie met boterkoek te genieten. Een enkeling werd daarbij verrast door spontaan schootbezoek van een van de kippen, die ook weer opgetogen om het huis en door de tuin rondbanjerden. Ze zijn tam en nieuwsgierig, tot plezier van de (meeste) klanten.
Dit overkwam Amber, een vriendin uit Ulefoss, die op een mooie dag samen met Marco op de motor ons kwam opzoeken. Ze verrasten ons met een paar kilo rode bessen, een overdosis uit hun tuin - die heb ik kort daarop verwerkt tot prachtige rode gelei en inmiddels allemaal verkocht. Terwijl we buiten thee dronken sprong kip Ingefær, het 'kipje-de-voorste' van het stel, zomaar ineens bij een enigszins onthutste Amber op schoot ('help! Ik heb nog nooit een kip op schoot gehad!') en liet zich liefkozen.
Half mei ontvingen we onze eerste logees: Pieter, Sheila en Alvaro uit Trondheim moesten voor een bruiloft naar Kristiansand en kwamen op doorreis bij ons overnachten. Dat werden een zonovergoten vrolijke middag, een avond met veel slappe lach en een gezellig ontbijt: Sheila en Alvaro, van oorsprong Spaans, waren nieuw voor ons, maar binnen een uur heel vertrouwd. Stom, vergeten ze op de foto te zetten.
Ook was er aanleiding voor voorzichtige blijheid over Henks werk op de kippenslachterij. Hij werd door zijn collega's gekozen tot 'verneombud', dat is ombudsman (ik denk dat onze Nederlandse term uit het Noors komt) voor veiligheid en arbeidsomstandigheden op de werkvloer. Het komt er op neer dat werknemers bij hem terecht kunnen met klachten of suggesties over de werksituatie, en dat Henk de directie daarover moet informeren. En er op met toezien dat, waar nodig, verbeteringen worden aangebracht.
Voor deze functie moest hij een vierdaagse opleiding volgen in Kragerø. Interessant én behoorlijk intensief: de lessen volgen in het Noors, maar ook opdrachten maken en vragen beantwoorden.
Deze verandering maakt het werk op de slachterij iets afwisselender, en, ook niet onbelangrijk, brengt door een bescheiden loonsverhoging en wat extra uren zo nu en dan iets meer geld in het laatje.
In verband met de zomerse hitte en met het oog op de komende logees moest er in de vrije uren wel stevig bier worden gebrouwen, om de voorraad op peil te houden. Bier kopen is geen optie, want veel te duur (en slappe hap, behalve de speciale bieren, maar die zijn helemaal niet te betalen).
Idem voor wat betreft het zelf maken van wijn. Rood, wit, en deze zomer voor het eerst ook rosé, waar geen druif aan te pas komt: allemaal van een grote verscheidenheid aan gedroogde bessen, maar prima van smaak.
Omgerekend per fles ongeveer 8 x goedkoper dan in de winkel; voor minder dan € 20,- vind je hier geen fles wijn. Onze drankjes zelf fabriceren is dus pure economische noodzaak!
Half mei kon ik ook de laatste hand leggen aan de 2 x 2 meter grote lapjesdeken in roze, als verrassing voor de dame die roze zo'n beetje als levensmotto heeft: Ria!
Gebreide en gehaakte lapjes, lapjes stof, kraaltjes en knopen, en warme fleece aan de achterkant.
In elk geval goedgekeurd door Poppy...Net op tijd klaar, want Ria kwam, samen met Roely, als gebruikelijk die maand weer een paar dagen logeren. Maar daarover in een volgend blogje, want nu moet ik nodig aan de slag, met een paar kilo appels, een grote zak verse gember, een paar ananassen, mango's en kiwi's etc. etc.....
